Uygurlar Neden Soy Adsız? Herkes Utanç Içinde Düşünmeliyiz!


Mehmet Emin Hazret



Bizim uçsuz- bucaksız geniş topraklarımızı,kendi ülke sınırları içine dahil etmede büyük başarılara imza atan Hen milleti soy ad tarihi en uzun olan millettir.


Çin tarihi kaynaklarında Çinlilerin soy ad kullanma tarihinin 5-6 bin seneye kadar uzandığından bahsederler.Bu abartılı bir görüş olsa da,Çinlilerin soy ad tarihi 2000 seneye kadar dayanıyor.



Bugün,1.5 milyar insanın yaşadığı Çinde Hanlar kullanmakta olan 100 civarında soy ad vardır.Çin statik veri idaresinin verilerine göre,Vang soyadı ile nüfusa kayıt olanların sayısı 93 milyon. (vang-padişah demektir.kendisin padişah soyundan sayanlar vang soyadı almaya meyillidirler) Li soyadlı 92 milyon,jang soyadlı 88 milyon insan vardır.

Çinliler,kendilerinin köklü kültüre sahip olduğunun delili olarak ilk önce soy ad tarihini gösterirler.



Her hangi bir Çinlinin dolabında aile için değerli sayılan bir şecere defteri vardır. Bin senelik soy ağacını bilen Çinliler var. Hiç bilmeyen Han aydınları da de 150-200 senelik soy ağacını biliyorlar.Uygurlarda ise bir kaç kuşak aile soy ağacını bilen aydınlar çok azdır.



Halkımız içinde aile tarihine merak olmadığı için,milli tarihimize de merak salan fazla kimse yok.Geçmişimiz hakkında doğru bilgiye kavuşmamız kısıtlanıyor…

Kör insan için dünya ebedi karanlıktır.Güneşi görmediği için onu inkar edenler mutluluğun adını “karanlık” derler.

Cehalete alışmak feodal yapımızdan kaynaklanıyor.Cehaleti sevmek kör milli aklın sonucudur.



Medeni bir milletin soyadsız hayat sürdürmesi yüz kızartıcı bir durumdur.

Çinliler bizi yönettiği için ve bize asimilasyon politikası uyguladığı için,onların kültürüne nefret ediyoruz,Çin kültüründeki üstünlükleri görmek istemiyoruz.Çinlilerin üstünlüklerini öğrenmek isteklerimizin olmayışı onların hoşuna gidiyor.



Bugün bizi Çinliler yönetiyor.Onlarda olan maddi ve manevi üstünlüklerin hepsine sahip olmayı arzu ediyoruz.Bazı arzularımıza şimdilik ulaşmamız imkansız,bazı arzularımız yasa ilen engellenmiş durumda.Uygurların soy ad kullanması konusunda hiç bir yasal engel yok.Çünkü,Çinlilerin kendilerinde soy ad var. Bizim soy ad kullanmamız Çinlilerin çıkarlarına zararlı değildir.



Soy adı bir tek Çinliler de değil, kendi soyumuzdan olan Anadolu Türkleri de

kullanılıyor.

Türkiye Büyük Millet Meclisi 21.haziran 1934.yılı soy ad kanununu Kabul etmiştir.

İlk soyadı Mustafa Kemal Atatürk almıştır. “Atatürk” Mustafa Kemal’in soyadıdır.

İstiklal savaşında Türk milletine önderlik ederek yabancı orduları Türk topraklarında atan,çağdaş Türkiye Cumhuriyetini kuran Mustafa Kemal Ata Türk kendine ve Türk milletine soy ad kullanmayı uygun görmüşken, biz neden kendimize soy ad kullanmayı uygun görmüyoruz?



Türkiye de,Özbek,Uygur,Tatar,Türkmen…soyadını kullanmakta olan milyonlarca insan vardır.



Biz soyadsız ve eski Osmanlıca Arap alfabesi ile yaşamayı sürdürmekteyiz. Bizim böyle geri kalmamızı kimler arzu eder?

Biz ne zamana kadar bizi geri bırakmak isteyenlerin beşiğinde uyuyacağız?



Bugün Gulca Astana dan 50 yıl, Kaşgar ise Şanghay dan 100 yıl geri kalmış durumdadır.



Son 15 sene içersinde Şanghay’a 200 milyar dolar yatırım yapılmıştır. 17 milyon nüfuslu Şanghayda 39 Üniversite vardır. Şanghay bir balıkçı kasabası iken Kaşgar dünyanın en gelişmiş ticari ve kültür başkentlerinden biri idi.

Kaşgar bugün işsiz insanlar yığınını barındıran,orta çağı andıran kalabalık bir varoşlar kentidir.



3000 senelik Kaşgar’ın bugünlere gelmesine hayat veren Tümen nehri,şuan şehrin kocaman kanalizasyonuna dönüşmüş durumda.Kokudan nehre yaklaşılmıyor.Bu mikrop yuvasına dönüşmüş nehrin çevresi Uygur yerleşim bölgesi.Yoksul şehir ahalisi, bile-bile nehrin suyunu içmeyi devam etmektedir.

Şanghay Han Çinlilerin, Kaşgar Uygurların bugünkü durumunu yansıtan aynasıdır.



Uygurlar tarım toplumudur. Çin son 30 sene içinde asırlık kalkınmayı gerçekleştirerek dünyayı hayran bırakırken,biz Uygurları da her yönden çok geri bıraktılar.Devlet biz Uygurları sanayi,bilim,teknolojiye bulaştırmamakta kararlı. Soy ad Çin devlet bütçesini etkileyecek bir şey değildir. Uygurların soy ad alması Çin hükümetine hiçbir maddi yük getirmeyecektir.



Uygur aydınların çoğunun boynu devlet’in maaş zinciri ile bağlanmış olduğundan vicdanları mühürlenmiş,ağızları bantlanmış durumdalar.

Kimse konuşamıyor,konuşmuyor.Kimse yazamıyor,yazmıyor. Çünkü, Uygurlara barınacak evden fazla Uygurları dolduracak hapishane binaları yapılıyor.



Devlet teşkilatı olmayan halkların lokomotifi aydınlarıdır.Uygur milletinin aydınlarından beklentisi çok büyüktür.Uygur aydınlar sınıfı azımsanmayacak kadar sayı ve kapasiteye sahiptir.

Uygur aydınları,devlet ile çatışmaya girmeyecek soy ad konusunda bir şeyler yapmalı,ses çıkarmalı.

Üniversite hocaları,öğrenciler,yazarlar-çizerler,araştırmacılar…kendiniz için,aileniz için soy ad alın! sokaktaki insan sizden örnek alsınlar.Eğer soy ad kullandığınız için hapse atarlarsa dış dünya bunu öğrenecek.

Bir gün gelir Uygur özerk bölgesi millet meclisinde Uygurlara soy ad verilmesi konusunda kanun tasarısı verebilecek cesarete sahip insanlar çıkabilir.



21.yüz yılda işsizlikte,yoksullukta,onurunu yetirmede,AİDS de,soy adsızlıkta,Çin eyaletlerine namusunuz sayılan kızlarımızı top-top yollamada….rekor kırma bize yakışıyor da,soy ad almak bize yakışmıyormu?



Biz Hunların,Oğuzların evlatları değimliyiz?! Hoten de herkes bin seneden beri ve bugünde birbirini çağırırken Mehmet Akhun, Ahmet Akhun,Kasım Akhun,Murat Akhun… diye çağırmıyor mu?! (Hoten ağız şivesinde Mehmet Niyaz Akhun-Metniyzahun,Obulkasım Akhun-Olkasımahun,Mehmet Emin Akhun-Metiminahun… olarak kısaltıp söylenir) 21.Yüz yılda soy adsız Ak hun larmıyız? Afrika daki çiğ et yiyen ilkel kabileler bile soy ad kullanmaya başladı.Soylu bir ırkın soyundan olan bizler için soyumuzu bilmemek,soy ad kullanmayı öğrenmemek çok ama çok utanç verici bir durumdur.



Yurdumuzun,Urumçi,Sanji,Şihanzi,Kuytun,Karamay… demir yol hattında 60 sene içersinde kurulmuş olan yeni şehirler,petrol meydanları,organize sanayi bölgelerinde ortaya çıkan maddi,manevi refah göz kamaştırıcı boyutlara ulaşmıştır.

Yoksul ve acı içindeki Uygurların en verimli topraklarında kurulan bu mutluluk adaları hiç bir zaman Uygurlara ait olmamıştır, olmayacaktır.



Beş bin yıllık Türk kültürü bize kölelik değil,onur aşılamıştır.

Zaman, devamlı susma,düşünme,vicdan acısı çekme zamanı değildir.

Zaman, karar verme,hareket etme zamanıdır.